Auslese (niem. selekcja) - wina są produkowane z wybranych, w pełni dojrzałych gron zbieranych z pewnym opóźnieniem po osiągnięciu dojrzałości (koniec listopada). Owoce mogą być zarażone botrytis (winom nadaje się wówczas etykietę Goldkapsel), są starannie sprawdzone pod kątem dojrzałości, przegnicia a nawet pęknięcia skórek. Wina nadają się do leżakowania. Warianty wytrawne są przeważnie mocniejsze. Ilość cukru w moszczu musi odpowiadać od 11,4-14,5% potencjalnego poziomu alkoholu, przy czym od decyzji winiarza zależy, czy będzie dążył do przefermentowania większości cukru i uzyskania krzepkiego wina wytrawnego, czy skłoni się ku słodkości kosztem alkoholu. Niedozwolona jest szaptalizacja (dodawanie cukru). Potencjał starzenia sięga od 5 - 20 lat.

Chardonnay - „królewskie grono”, którego nazwa pochodzi od małego osiedla w pobliżu Mâcon, położonego w okolicach głównych terenów jej upraw, jakimi są Szampania i Burgundia. Zawdzięczamy mu nie tylko najszlachetniejsze szampany, ale również najznakomitsze białe burgundy. Jest to najbardziej elastyczna z białych odmian, doskonale przystosowująca się do warunków klimatycznych. Dojrzewa wcześnie i daje obfite plony. Posiada relatywnie wysoki poziom cukru, co bezpośrednio przekłada się na alkohol. W świeżym, rześkim chardonnay najczęściej spotykamy nuty jabłka, gruszki, cytryny i limonki, brzoskwini, mandarynki.

Poza pewnymi wyjątkami, jak północne Włochy, czy Chablis i Mâcon, standardem jest chardonnay z posmakiem dębu. Fermentacja i dojrzewanie w dębowych beczkach bardzo zmienia to wino - staje się bogatsze i bardziej złożone. Wyczuwamy wówczas smak zwęglonego drewna, dymu, przypraw, gałki muszkatołowej, karmelu, wanilii i toffi. Kupując chardonnay spodziewamy się raczej wina wytrawnego, rześkiego, niezbyt kwaśnego, z lekkim smaczkiem beczki.