Włochy

Le Pergole Nero di Troja IGP 2021 Vignaioli Pugliesi

Apulia
Czerwone Wytrawne

Barwa: Rubinowoczerwony z typowymi odcieniami.

Bukiet: Trwały i intensywny zapach z nutami kwiatowymi i krzewinowymi.

Smak: Miękki i delikatny.

Alkohol: 13,0 %

Cukier resztkowy: 3,5 g/l

Kwasowość: 6,10 g/l

Potencjał starzenia: długowieczne

Temp. podawania: 18-20 °C

Polecamy do: Idealnie pasuje do lekkich, pierwszych dań, pieczonego mięsa, średnio sezonowanych serów i gotowanych warzyw.

Apulia – wieczny „przegrany” wypalony słońcem, płaski region Włoch powinien być odpowiedzią na kalifornijską Dolinę Centralną lub australijską Riverinę. Pomimo przewagi naturalnych uwarunkowań oraz ziem pokrytych w większości winoroślami, jakość puglijskich win pozostaje niska – tylko 5,5% kwalifikuje się do standardów DOC, pomimo nadmiaru wyższych apelacji w całych Włoszech. Nowoczesne winiarnie butelkują swoje produkty praktycznie bez wyjątku jako IGT (regionalne).

Nawet wszędobylskie cabernet czy chardonnay są niezdolne do stworzenia dobrych jakościowo win. Czołową częścią regionu są północne obrzeża, graniczące z Abruzją. Na południu najlepsze wina powstają w apelacji Primitivo di Manduria, gdzie krzewy uprawiane na gliniastych glebach w okolicach Mandurii generują wina oszałamiające w alkohol, balansowany charakterystycznymi, dżemowymi nutami i zaskakująco krzepką kwasowością.

Gleby: wapienie z epoki kredy, na którą nakładają się gleby zawierające tlenek żelaza z trzeciorzędu i czwartorzędu oraz glinę.
Klimat: śródziemnomorski.

Apulia
  • 100%

    Nero di Troia – Stara włoska odmiana winogron uprawianych głównie w Apulii, gdzie winnice prowadzone są starożytnym sposobem zwanym alberello (pojedynczy, niewysoki pień winorośli z niewielką liczbą mocno przyciętych łóz przypomina miniaturowe drzewko).

    Nie jest wybredna jeśli chodzi o rodzaj gleby, sposoby prowadzenia oraz wysokie temperatury, a jej grona są stosunkowo duże. Używana do kupażowana, rzadziej do wyrobu win odmianowych. Jest podstawowym składnikiem apelacji Castel del Monte (100%) i Rosso di Barletta (70%). Jej nazwa pochodzi – według podań – od mieszkańców starożytnej Troi, którzy osiedlili się w Apulii po upadku słynnego miasta.

    To jedna z niewielu odmian winorośli dających wina o aromatach wśród których nuty kwiatowe bezapelacyjnie wybijają się na pierwszy plan. W czystej postaci potrafi zachwycić świetną strukturą i cudowną krągłością. Uwodzi dyskretnym bukietem, którego dominującymi komponentami są aromaty wiśni, owoców leśnych, morwy i malin, spowite delikatnym zapachem fiołków.

    Inne nazwy: Tradycyjną nazwą jest uva di troia, lecz ze względów marketingowych na popularności zyskała nazwa nero di troia.